زندگینامه

سوم خرداد ۱۳۳۷، در روستای مامازند از توابع شهرستان پاکدشت به دنیا آمد. پدرش حسین، کشاورزی می کرد و مادرش منور کفائی زاده(شهادت ۱۳۶۶) نام داشت.

ایشان تا پایان سطح عالی در حوزه علمیه درس خواند. روحانی، سرپرست کمیته انقلاب اسلامی پاکدشت و رئیس بنیاد شهید بود. سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد.

به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر در ششم مرداد ماه ۱۳۶۷، در اسلام آباد غرب توسط نیروهای سازمان مجاهدین خلق(منافقین) بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر او را در گلزار شهدای روستای ده امام تابعه شهرستان زادگاهش به خاک سپردند.

لازم به ذکر است برادر دیگر حاج ولی الله که حسن و علی نام داشتند نیز به درجه رفیع شهادت نائل شده است.

مناجات نامه شهید :

بسم الله المنان المستعان

آنجا که سخن از محبت و وفا است جز پوچی و بی محتوایی هویتی دیگر مشهود نیست. آنجا که مالکان محبت با راز و نیازش به صفای دوستی می نشینند جز خیالی خام و اوهامی سست، مطلبی عیان نیست. آخر کدامین دلی به محبت دل بست، کدامین سری در بسترش بدرد آمد و کدامین زبانی به بلبلی محبت گشوده شد که به زندگی دل بست، به دیار ابلهان وسلوک احمقان وطریقت تهی مغزان قناعت نمود و راضی به لهو لعب دنی فرمایه شد. آن دل تشنه حق، که در لعاب عشق و محبت برفت و عصاره وجود خویشتن را به عاقبت طریقتی سپرد و در حرارت جانگدازش به نوازشگری آن اکتفا نمود و سرودش را شنوده به نوای آن دل بست و از کاشانه وجود خود تنها در رضای او راضی شد و آنچه غیرش بود غمش شمرد. در کدامین بستر تاریخ به چشم کوردلان غیر طعم چشیده اش آمده است. آنها که فراق را در جدائی تنها دانسته و بعتد مسافت ها را جدائی می پندارند و از مردگی دل های عشق در فراق محبت نمی گیرند و سیل های خروشان اشک چشم را در فراقش هرگز مشاهده و لمس ننموده اند چگونه وجود آنرا به پوئچی واوهام نگیرند.