زندگینامه

شهید حسین میرزایی یازدهم دی ۱۳۴۴، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش حمزه علی، کارگر بود و مادرش،فاطمه نام داشت‎. ‎دانشجو کارشناسی در رشته حقوق بود. به عنوان بسیجی در جبهه ‏حضور یافت. پنجم مرداد ۱۳۶۷، با سمت آر پی جی زن در اسلام آباد غرب بر اثر اصابت ترکش به شکم توسط نیروهای عراقی شهید شد. مزار او در بهشت زهرای تهران واقع است‎.‎‏

وصیتنامه :

بسم رب الشهدا و الصديقين

و لاتحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احيا عند ربهم يرزقون. (قران كريم)

خداوندا تو را شكر كه اين افتخار را نصيب من حقير گردانيدي تا جانم را فداي اسلام عزيز نمايم حمد و ثنا از ان پروردگاري است كه بر ما منت نهاد و بار رسالت را به دوش ما گذاشت تا اسلام را به سرتاسر جهان صادر كنيم.

سلام و درود به خاتم پيامبران اول شخص عالم وجود و تكميل كننده دين خدا حضرت محمد(ص) و سلام به امامان معصوم كه جانشينان به حق ان حضرت مي باشند.

سلام به حسين زمان اميد مستضعفان نايب به حق اقا امام زمان رهبر عزيز انقلاب امام خميني و سلام به تمامي شهداي انقلاب و جنگ تحميلي و سلام به خانواده شهدا و ملت معظم و شهيد پرور ايران و خانواده محترم و ارجمندم.

از پدر و مادرم كه براي من زحمات زيادي كشيدند تشكر مي كنم و از انها مي خواهم كه ناراحت نباشند و بدانند كه شهادت افتخار ماست و به گفته امام عزيزمان شهادت ارثي است كه از پيامبران به ما رسيده است و اسلام عزيزتر از جان ماست چهارده معصوم جانشان را در راه اسلام دادند و ما نيز پيرو انها هستيم همه چيز ما از اسلام است اسلامي كه با خون صدها هزار جوان عزيز دوباره جان گرفته است.

و از برادران و مجاهدان و اشنايان مي خواهم كه در تمام كارهاي خود را براي رضاي الله انجام دهند و واجبات را انجام دهند و از محرمات دوري كنند و زياد دعا بخوانند مخصوصا دعاي توسل و زيارت عاشورا و قران زياد بخوانند كه قران چراغ هدايت انسانهاست و به نماز اهميت بدهند كه نماز معراج انسان است به ياد مرگ زياد باشند تا عجب و غرور انان را نگيرد و از ملت عزيز ايران تقاضا دارم كه وحدت خود را با امام عزيز محكم كنند و به دستورات ايشان عمل نمايند و با منافقيني كه هر روز به شكلي در مي ايند مبارزه كنند كه مبارزه با انها مبارزه با امريكا و شوروي است و بدانند اگر جلوي منافقين و گروهكهاي ديگر را بگيرند و بايستند دشمنان خارجي هيچ كاري نمي توانند انجام دهند و از رزمندگان عزيز مي خواهم كه در تمام عمليات با لطف خدا به پيش روند كه كربلا در انتظار قدمهاي شما عزيزان است و انشالله اين ضربه ها ضربه هاي اخر خواهد بود امام عزيز را تنها نگذاريد.

در پايان از كليه كساني كه مرا مي شناسند حلاليت مي طلبم و از پدر و مادرم مي خواهم كه اگر جنازه من بدستتان رسيد مرا در بهشت زهرا دفن كنند تا خداوند به مقام و عظمت شهدا از تقصيرات من بگذرد.

اباعبدالله من جدا اشتيم با كسي كه با شما اشتي است و دشمنم با كسي كه با شما دشمن است تا روز رستاخيز.

خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار

از عمر ما بكاه به عمر رهبر افزا

خداوندا به اسلام عزت و قدرت عطا بفرما

خداوندا لياقت شهادت را به ما عطا بفرما

خداوندا فرج اقا امام زمان را نزديك بگردان

برايم دعا كنيد.

والسلام ۴/۸/۶۲