زندگی نامه : بیست و نهم دی ۱۳۴۴، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش علی اکبر و مادرش،مریم نام داشت. دانشجو کارشناسی در رشته عمران درس خواند. دانشجو بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. چهارم فروردین ۱۳۶۷، با سمت نیروی واحد اطلاعات و عملیات در ام الرصاص عراق شهید شد. مزار او در گلزار شهدای چیذر واقع است. او را امیر نیز می نامیدند.

وصیت نامه : بنده وصیت نامه خود را با تسبیح و ستایش خداوند عز و جل، بی همتای عالم، آنکه ما و سایر مخلوقات را آفرید و به این مخلوقاتش زندگی بخشد و انسان را اشرف مخلوقات خود در این عالم خاکی قرار دارد آغاز کرده و شهادت به یگانگی و حقانیت باریتعالی میدم و شهادت میدهم که محمد(ص) رسول خدا ( خاتم النبین) و علی (ع) حجه او بر روی زمین (ولی ا… حجه ال…) است.

و شهادت بر این میدهم که خداوند عالمیان شهادت در راهش را انتهای راه و کار تمامی مومنین و مجاهدین و نیز معصومینش قرار داده و شهادت را کمال انسانیت میداند، امیدوارم که شهد شیرین شهادت را بر این بنده توبه کار خود بچشاند، انشاا.. البته من که لیاقت تا این موهبت را ندارم. بنابراین زمانیکه خبر شهادت من را شنیدید دلهای خود را بسوی پروردگار خود روانه سازید، دستها را بر آسمان بلند کنید و از خداوند طلب آمرزش گناهانم را بنمائید، انشاا… که در آن زمان خداوند متعال دعای شما را مورد اجابت قرار میدهد.

خداوندا در این دنیای پر اتز گناه و معصیت تنها ترا می خواهم و تنها تو حامی و همدردم در تنهائیها و نیز در مواجهه با مشکلات و مصائبی که در سر راهم قرار گرفته بود بودی، من هم در عرض کارهایم را با نام تو آغاز میکردم، خداوندا مرا ببخش که از این که تو خطاب کردم، آنقدر وسعت عقل محدود و عجز از شناخت تو، مخلوقاتت و نیز می باشد که نمی توان توصیف کرده، با این با حال تضرع از تو میخواهم که گناهان مرا ببخش و مرا به راه راست (صراط مستقیم) رهنما باش و از هرگونه کجروی و خروج از این صراط مرا برگردان، خداوندا نمی دانم چگونه حمد و سپاست را بجا بیاورم .

خداوندا از هوای نفس دور گردان و نفس مطمئنه را سرلوحه برای نفسم قرار ده، مگر خودت نگفتی ( در قرآن ) یاایتهاالنفس المطمئنه ، ارجعی الی ربک راضیه مرضیه، فدخلی فی عبادی و دخلی جنتی پس مرا به سوی خودت بخوان ای معبود من، دیگر تحمل ندارم که تک تک همه دوستانم را از دست بروند و بازهم در این شهر پر از فساد و معصیت بمانم، حالا دیگر تنها شدم به هر مومن و پاکدامن و پاکدلی دلبستم مدتی نگذشت که از دستم رفتند البته انها از صنف خوبانند باید هم بروند ولی ما چه کنیم و این همه درد، ( دوستانم همه از دستم رفت دل به هر پاکدلی بستم رفت از خودگذشتگیها و اخلاق حسنه را ببیند و باز هم بسوی معصیت برود، وای بر آنان که روند زندگی خود را بد پی ریزی کرده اند و اینگونه توشه آخرت برای خود و دیگران جمع میکنند ، با این کار خون این شهیدان را نیز پایمال می کنند.

پروردگارا چنین زندگی ننگ بار و ذلت باری را حتی برای یک لحظه نمی خواهم، البته این را هم بگویم که روی آن را نداریم که مستقیماً با تو ارتباط برقرار کنیم. ما باید متوسل به پیغمبران و ائمه اطهار و نیز معصومیت بشویم، حالا میگم حسین جان هر سال که محرم میشه وقتی می خواهیم برات سینه بزنیم یکسری از بچه ها میروند، یعنی شهید هر سال را گلچین می کنند.

ویژگی های اخلاقی : از کسی بد نمی گفتن و از کسی بدشون نمی اومد و به مسائل مالی زیاد اهمیت نمی دادند.

هیچ وقت عصبانی نمی شد اگر هم به دلایلی عصبانی می شد از حدشون فراتر نمی رفتن. افشین یه روز خیلی دلش می خواست بره جبهه هرچی به نادر گفت او گفت نمی شه. هردو شون این جا بودند یه دفعه از کوره در رفت دستشو گذاشته بود به لباسش، کشید همه ی دکمه هاش کنده شد. می گفت: آخر چرا من نباید بیام جبهه!

همه نوع دوستی داشتن همین طور که من همه نوع دوست دارم، اونا دوستاشون از همه قسمی بود. امروزی، مجتهد ، مذهبی ، غنی، فقیر. ولی این قدر رفتار آرامی با هرکدام داشتند که اونا افتخار می کردند به داشتن چنین دوستی. مثلا اینا جبهه بودند بچه های دانشگاه به خاطر اونا می رفتن جبهه.حتی طبقه ی پایین رو خالی گذاشته بودند پینگ پنگ گذاشته بودیم بچه ها همین جا بازی می کردند.